Henna

Nu is het genoeg bloed maar zie je het niet
We staan zelfs niet meer rechtop... een beetje medelijden
Maar jij, jij rookt met grote rust
Dus het is aan mij om te praten, jou te vertrouwen
Morgen, morgen, morgen, wie weet, morgen zal het zijn
Oh oh, ik weet niet welke God er zal zijn, ik praat en praat alleen voor mezelf
Het is goed, ik geloof in de liefde, de liefde die vanuit het hart komt
Die uit je handen stroomt, die onder je voeten loopt
De mysterieuze liefde, ook van honden en andere broeders
Dieren van de planten die lijken te glimlachen, zelfs als je je bukt om ze weg te nemen
De stille liefde van de vissen die op ons wachten in de zee
De liefde van wie ons liefheeft en ons niet wil verlaten
Oké, oké, ik weet dat je het begrijpt, maar ik ben degene die niet begrijpt wat je zegt
Te veel bloed hier en daar onder de hemels van glanzende sterren
In de stiltes van de oneindigheid
Maar wie weet of het zal veranderen, oh ik weet niet of in deze donkere toekomst
Misschien is er iets dat ons zal veranderen
Ik geloof dat de pijn de pijn is die ons zal veranderen
Oh maar oh, de pijn die ons zal veranderen
En daarna, wie weet of we elkaar nog zullen zien en in welke stad
Lelijk, koud, donker, smal of lelijk zoals deze onder een hemel zonder genade
Maar ik zal je zoeken, zelfs van zo ver weg, ik zal je bellen
In een donkere, vuile, koude avond
Lelijk zoals deze
Misschien zal ik je bellen, want zie je
Ik geloof dat de liefde de liefde is die ons zal redden
Zie je, ik geloof dat de liefde de liefde is die ons zal redden