La Traviata

Laten we drinken, laten we drinken uit de blije bekers die de schoonheid siert
En het vluchtige uur laat ons in genot verzinken
Laten we drinken uit de zoete rillingen
Die de liefde oproept
Want dat oog gaat naar het hart
Almachtig als het is
Laten we drinken, liefde tussen de bekers
Zal warmere kussen geven

Laten we drinken, liefde tussen de bekers
Zal warmere kussen geven

Tussen jullie, tussen jullie zal ik mijn blije tijd delen
Alles is waanzin in de wereld wat
Geen plezier brengt
Laten we genieten, vluchtig en snel
Is de vreugde van de liefde
Is een bloem die groeit en sterft
Waarvan je niet meer kunt genieten
Laten we genieten, een vurig accent nodigt ons uit

Laten we genieten, de beker en het lied maken de nacht mooi en de lach
In dit paradijs boven de nieuwe dag
Het leven is in extase

Wanneer je nog niet van iemand houdt
Zeg het niet tegen wie het niet weet
Het is zo mijn lot

Laten we genieten, de beker en het lied maken de nacht mooi en de lach
In dit paradijs boven de nieuwe dag