Bimba, Bimba, Non Piangere
Luciano Pavarotti
Meisje, Meisje, Huil Niet
Meisje, meisje, huil niet
Voor het gekwaak van kikkers
Heel ver weg
Hou! Cio-cio-san!
Met je handen op je oren, om de schreeuwen niet te horen
Schreeuwen nog steeds!
Om je gerust te stellen
Je hele stam en alle Bonzen van Japan
Zijn de tranen van die mooie, lieve ogen niet waard
Met een kinderlijke glimlach, echt?
De avond begint te vallen
Ik huil niet meer
En ik voel bijna geen pijn van de afwijzing
Van jullie woorden
Die zo zoet in mijn hart klinken
Ze buigt om Pinkerton's hand te kussen
Zachtjes tegenhoudend
Wat doe je?
De hand?
Ze hebben me verteld dat daar beneden
Tussen de geklede mensen
Dit het teken van het grootste respect is
Intern, mopperend
En Izaghi en Izanami
Sarundasico, en Kami
En Izaghi en Izanami
Sarundasico, en Kami
Verbaasd door dat doffe gefluister
Wie mopperend daarboven?
Het is Suzuki die zijn avondgebed doet