Si Salimos De Esta

Als we hieruit komen,
Zweer ik dat ik geen enkele emotie zal tonen.
Het is al zwaar genoeg geweest,
Om er ook nog eens voldoening aan te geven.

We zullen door moeten gaan,
En we wachten in de rij waar ze de angst omruilen,
Voor meer normale gelukscycli.
Vraag ook niet meer!
Zoveel dagen van ongeduld,
Bijna een eeuwigheid.

Als het stuur is gebroken,
En door het raam klimmen de enige keuze is.
Als het modderige woestijnen zijn,
Waarbij elke stap een miljoen kost.

Jij komt hieruit, geloof me,
En snel zing je kleine liedjes,
En in een afgelegen kroeg,
Zullen we de angst verdrinken en het zal om vergiffenis vragen.

Jouw angst, zal wijken.
Als het spoor van een vliegtuig, zal het vervagen.
Als er na het schipbreuk een storm is,
Zal niemand deserteren.
Jij gaat naar boven en je zult zien,
Duizend kapiteins meer.

Niemand gaat naar beneden, niemand vlucht,
Duizend kapiteins, die de wind zullen maken en jij,
Zult de mast zijn, het zal niet makkelijk zijn,
Maar als je wint, zal het dubbel waard zijn.
Niemand gaat naar beneden, niemand vlucht,
Duizend kapiteins die de wind zullen maken en jij,
Vastgebonden aan een mast, jouw eigen mast,
Terwijl ik blijf drinken van het binnengekomen water.
Drinken van het binnengekomen water.
Drinken van het binnengekomen water.

Ja, we komen hieruit...
Ja, we komen hieruit...
Ja, we komen hieruit...
Ja, we komen hieruit...

Niemand anders, zal het begrijpen.
Alleen degenen die daar waren, zullen glimlachen.