Los Toros En La Wii (Fantástico)

Ik droomde van een gelukkige wereld, heel, heel ver hier vandaan,
En omdat ik die niet vond,
Ging ik je zoeken met mijn auto.
Ik begon te theoriseren over de schepping, terwijl jij,
Jij triomfeerde, de mist van Londen recreërend.

Wat is een gelukkige wereld, die van Boeddha of Schopenhauer,
Zelfhulpboeken of de schoonheid in Murakami?
Nee. Het zijn die momenten,
Wanneer de doodsstrijd komt,
En de lach is een traan en met de traan zo'n grote tranen...

Ja. We zijn iemand,
Een beetje verspreid, kwetsbaar.
We zijn de keerzijde of het beeld
Van een onstabiel universum.

En van het lachen kon ik niet meer wegkomen,
Niet vooruit of achteruit,
Maar stijgend door de lucht.
Jouw hoofd zwol op, en het mijne daarna.
Vervormde en ovale gezichten.
En wat als we uit de auto stappen?

Ik zocht een gelukkige wereld tussen Boeddha of Schopenhauer.
Van zelfhulpboeken of de schoonheid in Murakami.
En ik vond het met jou in de ingewanden van de nacht,
Wanneer de lucht enorme lachsalvo's hoort.

We zullen de gouden medaille winnen in de poppenrace.
De lelijke met zilver en de domste met brons.
En ik dacht de roep van de nacht te bevatten.
Maar zoals vampiers heb ik mezelf zonder verwijten geaccepteerd.

Ja. We zijn iemand,
Een beetje verspreid, kwetsbaar.
We zijn de keerzijde of het beeld
Van een onstabiel universum.

En ons temmen zal moeilijk zijn, meneer Sarkozy.
Geef me een euro, knapperd!
Want ik ben het waard, meneer Sarkozy,
Je zult zien wat ik uitgeef.
Ik heb een spel uitgevonden,
Stieren op de Wii, ongetemd.

Ik moet het leven.
Slapen tussen jouw benen.
Binnenin jou,
Kleine immensiteit, zoete verdoving.
In het wit laat ik je achter, zoals ik deze regel achterlaat.
Omdat jij de bochten in rechte lijnen verandert
Jou binnengaan.
Geboren maar achterstevoren, daarbinnen vluchten.
In jouw duisternis.

Voor jou zou ik een mix zijn van heilige en hoer.
Dignified, maar ook schofterig.

Fantastisch...

Als ik opnieuw geboren zou worden, zou ik een baby zijn.
Wat zou ik anders als minnaar kunnen wensen
Dan jouw eeuwige zuigeling te zijn, een smekende mutant?
Ik weet dat we geen stel zijn zoals vroeger,
Maar het is niet nodig om principes te hebben,
Het belangrijkste is om eindes te hebben.
Dank je.