Bajo El Volcán

Ik wil plannen maken over jouw stabiele grond
Ik zou willen terugkeren naar die zachte bries
Toen ik nog maar een zuchtje was
Vergeet niet, dat ik niet kon worden gezien
Wist ik dat ik alleen bestond als ik jou kon bewegen

Van bijna al mijn reizen
Heb ik daar verschillende luchtige liedjes meegenomen
Herinneringen van reizen die ik in de tropische zeeën heb opgedaan

Het was na twintig winters
Vergeet niet, door de luchtdruk
Begonnen de radiale cirkels zich uit te breiden

Ondertussen jij, zo verankerd in je wortels
Met moeite merkte je op dat ik mijn richting omkeerde
En van wie winden zaait
Wat wordt er gezegd? Je weet het al
Alleen toen je brak
Pas toen realiseerde ik me, het was ik

De orkaan van een enorme schaal
Gegroeid in zijn eigen arrogantie
Draaide in een spiraal

En die orkaan met het licht van ijzige manen
Op duizend meter boven de grond
Merkt nauwelijks dat hij verwoestte onder de vulkaan

Elke dorst om enige reden te begrijpen, de zinloosheid
Heeft wetenschappers achtergelaten zonder antwoorden op hun vragen

Fenomenen van kwaad, rampen, die komen en gaan
Die gaan, die gaan, die blijven gebeuren
Zonder betrouwbare waarschuwing of preventieve meting

Jouw aarde, voorheen slapend, vulde zich met jouw lava
We sloten luchthavens, leidden de vliegtuigen van vergeving om

Er is niets meer in mij, alleen resten die verwoesten
En mijn orkaan van een kracht van zes
Op duizend meter boven de grond, merkt nauwelijks
Dat hij verwoestte onder de vulkaan

Jouw vulkaan
Zelfs de duivel zou het niet beter doen

En de orkaan van een enorme schaal
Gegroeid in zijn arrogantie
Draaide in een grote spiraal

En die orkaan wilde vluchten van zijn eigen wezen
Hij ging naar andere steden, overtuigd dat hij niet terug mocht
Naar jouw eilanden
Hij mocht niet terugkeren.