Un día en el Parque
Love of Lesbian
Een dag in het Park
Het was een onvergetelijke ochtend
zoals alle ochtenden die je in een park doorbrengt.
Ben jij het? Ben jij het?
Misschien maakt de plek niet uit en dat is overbodig.
Als van al mijn waanideeën en verhalen
alleen de jouwe het verhaal heeft verbeterd,
ben jij het?, ben jij het?
Misschien maakt het onderwerp niet uit en dat is overbodig.
Nu verstop ik me en observeer ik je en ik kan je zeggen:
Ik zal monsters voor je doden,
je hoeft alleen maar te laten weten.
Het is al een tijd geleden dat ik sprong en hier viel.
Die eindeloze safari's
vervlogen zonder waarschuwing.
Vandaag voel ik het weer,
iedere wolk is een plan,
het verandert tijdens het reizen
en het weegt niet en het gaat weg.
We zijn wolken, niet meer.
Als bladeren die dansen in de wind,
zo zal de tijd ons optillen en ons laten rollen
en rollen en rollen en rollen en rollen ...
Als bladeren die dansen in de wind,
zo zal de tijd jullie oppakken en jullie laten rollen
en rollen en rollen en rollen en rollen ...
Als bladeren die dansen in de wind,
zo zal de tijd jullie oppakken en jullie laten rollen
en rollen en rollen en rollen en rollen ...
Als bladeren die dansen in de wind,
zo zal de tijd jullie oppakken en jullie laten rollen
en rollen en rollen en rollen en rollen ...
Er is nooit een einde, er is geen einde,
het is niet waar, het is waar.
Er is nooit een einde, er is geen einde,
het is niet waar, het is waar.
