La Carta

Dit is het verhaal van een jongen
Die op een dag na een van onze concerten
Naar ons toe kwam en zei
Ik ben een fan van jullie, jullie leven is heel anders dan het mijne
Jullie zingen jullie liedjes en ik werk met stenen
Maar als ik je hoor zingen, denk ik dat we hetzelfde zijn

Vergeef me de vrijpostigheid
Maar jullie die komen en gaan
Misschien kunnen jullie helpen
En terwijl hij een traan uit zijn oog veegde
En in zijn zak zocht
Dit was wat hij ons zei

Breng deze brief naar mijn moeder
Misschien zingt u binnenkort in mijn dorp
Ik heb geen vrienden of familie
Ik weet dat u het zult begrijpen
Mijn gewaagde vrijpostigheid

Mijn dorpje is koloniaal en schilderachtig
De straten zijn van aarde, er is geen beton
Op het plein staat een beeld van San Judas
Waar ik me aan toevertrouwde
Toen ik op dit avontuur ging

In de hoofdstraat staat zijn huis
Het is anders dan alle andere huizen
Nu heeft het een betonnen dak
Het is blauw geschilderd
Bijna zoals de lucht zelf

Het was inderdaad geschreven in het lot dat onze muziek die weg zou volgen
En dat het dat dorp zou bereiken
Het was heel gemakkelijk om dat huis te vinden
Dat het treurigste en armste van allemaal was
Een oude vrouw deed de deur open
Die nauwelijks op haar benen kon staan
En met enige onzekerheid
En een glans in haar ogen, zei ze: Zeg het maar, meneer

Mevrouw, goede middag, mijn respect
Uw zoon gaf me iets voor u
Het is een brief die ik u hier overhandig
Ik heb mijn belofte gehouden
En mijn weg zal ik vervolgen

Ik draaide me om en de mevrouw onderbrak
Vergeef me de overlast en ze keek me aan
Ik kan niet lezen omdat ik nooit naar school ben geweest
Ik weet dat u het zult begrijpen
Lees het alstublieft voor mij

Natuurlijk mevrouw, met veel plezier
13 oktober 2012, Los Angeles, Californië, 20:59 uur
Dit is wat die brief zei

Lieve moeder, ik weet niet waar ik moet beginnen
Ik begin met te zeggen dat ik je mis
Ik mis de tortilla's die je voor me maakte
Ik mis je berispingen
Ik mis je eten

Hier is mijn leven zoals altijd een routine
Ik heb twee banen en soms red ik het niet
Maar het maakt niet uit dat ik me uit de naad werk
Zodat jullie niets tekortkomen
Zodat jullie niet hoeven te worstelen

Precies vandaag is het 13 jaar geleden
Dat ik die middag naar het buitenland ging
Jouw zegeningen hebben zeker effect gehad
Bedank mijn vader
Ja, zijn adviezen hebben geholpen

Lieve moeder, mijn verwende oude
Ik hoop dat ik er ben op de dag van afscheid
Ik beloof het je, ik kom snel terug
Om mijn droom waar te maken
Om elkaar weer te omarmen