Carrera Contra La Muerte

Hij wilde de dood verslaan
Hij wilde de race winnen
Drie jaar zonder haar
En hij haalde haar niet in
Aan een houten kruis
Hing hij de witte schoenen
Die hij op de trouwdag
Aan haar beloofde
Hij keek omhoog naar de hemel
En schreeuwde: ik hou van je
Ik ben de buitenlander
Die eindelijk terugkwam
Ik breng je veel geld

De mensen in het dorp zeggen
Dat ze zo veel van hem hield
Dat ze stierf
Onder haar portret
Legde ze haar witte jurk neer
En, verdrinkt in het huilen
Was haar stem te horen

(Als ik om je hand vroeg
Kwamen we bijna naakt
Tot het altaar van de kerk
En ik met mijn trots gesleept
Ik herinner me dat we door armoede
Geen feest konden hebben
Jij wilde een witte jurk
En dat beloofde ik je
Ook al is het laat, hier laat ik het je
Ik hoop dat in het volgende leven
De wereld eerlijker is
Want zonder jouw liefde
Word ik niet oud)

Een andere dag in de ochtend
Stond de buitenlander op
Zijn kind en zijn hond
En nam afscheid
Met grote pijn zag hij de aarde
Waar hij zijn ellende leefde
En door haar schuld
Stierf zijn geliefde

Bij de stap van zijn paard
Zongen ze een rozenkrans
Voor de novene van degene die hij aanbidt
Op de helling van de heuvel
Was een nachtegaal te horen
Ze zeggen dat ze vanuit de hemel voor hen zong
Hij wilde de dood verslaan
Hij wilde de race winnen
Drie jaar zonder haar
En hij haalde haar niet in