Siempre igual

Acht uur in de ochtend
gaat de wekker af
je staat uit bed
het is het ergste
je sleept je naar de wastafel
je hoofd knalt
je hebt te veel gedronken
gisteravond in de vroege ochtend.

Koud water, alka-seltzer
zwarte koffie zonder scheren
de sok is nergens te bekennen
en bovendien is het al te laat
uiteindelijk vind je hem
onder het bed
je gaat eindelijk de straat op
vloekend op de ochtend.

Het leven lacht je toe
het is koud en het miezert
ook je baas lacht
daarboven op kantoor
"Wat is er gebeurd Rodriguez?
je komt weer te laat
als het nog een keer gebeurt
zal ik je rapporteren."

Je zwijgt en zonder iets te zeggen
begin je te typen
zo de hele ochtend
tot twee uur altijd hetzelfde
tien jaar wachten
tot je een loterij wint
dus je kunt ontsnappen aan dat leven
dus je kunt ontsnappen hoe dan ook.

Weer terug naar het werk
zo breng je de hele middag door
omdat ze zo genereus zijn
mag je om half negen naar huis,
het blijft regenen op straat
er loopt een "wijf" voorbij en je kijkt
zij negeert je volledig
dus je loopt verder en vergeet haar.

Je komt weer thuis
altijd vies, niemand wacht op je
het avondeten is ingevroren
er is geen verrassing
je kunt niet meer volhouden
het leven heeft je verraden
dit is waar je dromen zijn
evriend, vertel me waar ze zijn gebleven.

Je gaat naar de kast
je vriend DYC wacht daar
je opent de fles
en weer terug in de cirkel.
Weer opnieuw beginnen
altijd hetzelfde verhaal
gelukkig elke dag altijd hetzelfde.