Desde Un Barrial

Als dit lied je raakt
is het omdat het weet
van de demonen die het draagt
veranderd in gedachten, degene die leeft.

Vierhonderd jaar
hele eeuwen
ook onze weg
is bedekt met vuur.

De hoop blijft hangen
als een overblijfsel
opgesloten in de diepte
van de hoeken van de ziel.

En in zijn eenzaamheid
verbruikt het
wat ooit in andere tijden
liefde en geloof was, gemaakt om te zingen.

Ik schud het kwaad af
laat het branden
verpulver het in duizend stukken
er is geen tijd meer te verliezen.

De bergen zijn de schuilplaats
het lijden voedt de ziel,
de bergen zijn de schuilplaats
toont het lijden de ziel.

Met de geur van rustige wateren
ver weg van alles, jouw brandende koorts zal doven
zal doven.

Dit lied stijgt op
vanuit een modderpoel
het is daarom dat het zoekt
in de horizon de waarheid.

Dit lied stijgt op, mijn leven
vanuit een modderpoel.