Bajo La Sombra de Un Árbol

Onder de schaduw van een boom
Lag ik bijna in slaap
Wat was de middag mooi
De bomen waren als gezang
Vlogen mijn gevoelens
Hangend aan een zucht

Plots kwam er een briesje
Dat rook naar oude herinneringen
Alles was aanwezig
Alles wat ik het meest wil
Alsof de tijd zich opende
En zijn mysteries toonde

Er is niemand die zingt in dit land
Zoals de vogels zingen
Ze zijn vrij met hun vleugels in de wind
Ze zijn vrij van woorden
Eén zijn met de lucht
Dat is wat de mens doet schrikken

Van ergens in de middag
Kwam er een stem die me zei
Het is goed om door de wereld te gaan
Te houden van en te lijden van vergeten
Wetende dat hier het leven
En de dood hun plek hebben

De lucht hing een wolk op
Geverfd in brandend goud
Toen vielen de gedachten
Over mij heen
Toen ik me omdraaide naar
De lucht waren de wolken al weg

Verlies nooit uit het oog
De tinten van onschuld
En de tijd van kleuren
Kom terug zo vaak als je kunt
En borduur het op je hart met
Draad van transparantie

Er is niemand die zingt in dit land
Zoals de vogels zingen
Ze zijn vrij met hun vleugels in de wind
Ze zijn vrij van woorden
Eén zijn met de lucht
Dat is wat de mens doet schrikken

Van ergens in de middag
Kwam er een stem die me zei
Het is goed om door de wereld te gaan
Te houden van en te lijden van vergeten
Wetende dat hier het leven
En de dood hun plek hebben