La Loca
Los Fugitivos
De Gekke
De wereld was alleen van ons tweeën en voor ons tweeën
Hun thuis, een paar wolken onder de zon
In hun blikken liefde, in hun antwoorden ja
En voor hun pijn, maar één einde
Hij ging weg
Zijn haren geverfd in grijs
Zij stopte met zorgen voor de bloemen in de tuin
En ze zei, kom, we moeten leven
En de jongens uit de buurt noemden haar gek
En een paar mannen in het wit zeiden, kom
En zij schreeuwde, nee meneer, jullie zien het, ik ben niet gek
Ik was gisteren gek, maar dat was om de liefde
In het ziekenhuis, op een bank in de zon, kun je haar zien
Glimlachen terwijl ze naar haar oude horloge kijkt
Denkt aan wie er zal komen, degene die vertrok
En zijn hart meenam
Hij zal niet komen, de wacht in haar wolken onder de zon
In die wereld van gisteren waren ze maar met z'n tweeën
In die wereld die
De liefde overwon
En de jongens uit de buurt noemden haar gek
En een paar mannen in het wit zeiden, kom
En zij schreeuwde, nee meneer, jullie zien het, ik ben niet gek
Ik was gisteren gek, maar dat was om de liefde
