Estoy Sentado En Mi Cama
Los Delinqüentes
Ik Zit Op Mijn Bed
Dat meisje dat me inspireert
onder de zwier van haar rok
is weggegaan met een sukkel
maar diep van binnen houdt ze van mij
Als ik alleen ben heb ik
vier wonden van fluweel
die twee zijn van de liefde
Die je voor me verbergt achter de kast
Ik heb je nodig, jij bent mijn dosis van vreugde
ik prik mezelf aan de draden
Die jouw hart omringen
multikleurige messen
wanneer ik dichterbij kom, mijn zigeunerin
je bent moeilijker te vangen dan ontsnappen uit de haven
Je merkt er niets van
wanneer ik aankom, ga je weg
ik voel me soms
zwarte als de rook van tabak
Er is geen ritme of maat meer
sinds je er niet meer bent
kom bij me, vrouw
want ik kom niet rond aan het eind van de maand
Ik zit op mijn bed
en naast het kussen
wachtend om een lied voor je te maken
Ze zeggen dat degenen die kopen
de snaren van mijn gitaar
ze zeggen dat ik gek moet worden
omdat de liedjes me geld opleveren
En ik zoek akkoorden onder mijn pantoffels
ik denk aan teksten om mijn verbeelding te schrijven
je verdient niet eens een beetje van mijn tijd
en je hebt mijn hart gestolen, ja ja
Je merkt er niets van
wanneer ik aankom, ga je weg
ik voel me soms
zwarte als de rook van tabak
Er is geen ritme of maat meer
sinds je er niet meer bent
kom bij me, vrouw
want ik kom niet rond aan het eind van de maand.