La Montaña
Los Caligaris
De Berg
Vandaag ga ik niet zingen voor de zon, noch voor de zee,
noch voor de sterren, noch voor poppenhuisjes.
Vandaag wil ik alleen vertellen hoe ik me voel,
ik leef een dag in zwart-wit.
Dus kom niet met verhalen over liefde,
want ik ben een monument van chagrijn.
En mijn glimlach was altijd een slechte actrice,
Hoe kan een stad zo grijs zijn?
Er is geen licht in huis, maar met de kaars
kan ik de bitterheid verlichten, twee of drie hechtingen.
Er is geen licht in huis, maar met de kaars
En in een ommekeer van mijn lot, op een dag krijg ik weer moed.
Vandaag geen metaforen, ik ga eerlijk zijn,
de dingen gaan niet zoals ik wil.
Het is een middag waarin ik voel dat een feest
zou zijn om vijfendertig jaar te slapen.
Af en toe val ik in deze gaten.
Ik vraag om toestemming voor de humor die ik altijd heb.
Ik ben duizend van suiker voor één van zout,
Ik heb het recht om me een dag slecht te voelen.
Er is geen licht in huis, maar met de kaars
kan ik de bitterheid verlichten, twee of drie hechtingen.
En in een ommekeer van mijn lot, op een dag krijg ik weer moed.
Ik ga in de bergen wonen,
waar alles weinig is, maar het is genoeg.
Ik ga in de bergen wonen,
en laat de zon me 's ochtends wakker maken.
Ik ga in de bergen wonen,
waar alles weinig is, maar het is genoeg.
Ik ga in de bergen wonen,
en laat de zon me 's ochtends wakker maken.
