Flores De Abril

In de zonnige middagen van die gelukkige tijd,
was jij zo mooi in wit en blauw, mijn droom.
Het was niet makkelijk om te leven in afwachting van jou,
terwijl mijn dromerige hart je in stilte liefhad.

Ik kon mijn liefde nooit vertellen, het was niet het juiste moment,
in mijn ziel bewaarde ik een bloem en een 'ik hou van je'.

Het was een nacht toen de vallei zich in de bergen spiegelde,
plotseling kwam jij samen met de sterren.
Je had een vriend, hij zorgde voor je, maar je was nog mooier...

En er gingen duizend jaren voorbij en ik ga blij en zingend voor jou,
en er gingen duizend jaren voorbij en jij mooier dan bloemen van april...
Ik wilde alleen maar gelukkig zijn, het maakt niet uit of je van een ander houdt,
ik laat je mijn lied en ga met mijn dromen.

En er gingen duizend jaren voorbij en ik ga blij en zingend voor jou,
en er gingen duizend jaren voorbij en jij mooier dan bloemen van april.

Ik zag de jaren voorbij rennen, mijn zang verstomde,
en op een nacht zag ik je herboren uit de duisternis.
Je hoefde niet terug te komen als je me niet zou liefhebben,
het is beter als je verloren was in een regenbui.

Je kunt me niet meer over liefde vertellen, het is niet het juiste moment,
in mijn ziel sterft een bloem en een 'ik hou van je'.

Zing dan, waarom zwijg je? Laat je ziel horen in je zang.
Het was niet het juiste moment, de illusie van duizend jaren is voorbij,
zing dan als het je droom is, een eenzaam hart.

En er gingen duizend jaren voorbij en ik ga blij en zingend voor jou,
en er gingen duizend jaren voorbij en jij mooier dan bloemen van april.
Ik wilde alleen maar gelukkig zijn, het maakt niet uit of je van een ander houdt,
ik laat je mijn lied en ga met mijn dromen.
En er gingen duizend jaren voorbij en ik ga blij en zingend voor jou,
en er gingen duizend jaren voorbij en jij mooier dan bloemen van april...