Castillo de Arena

Het was als de bloemen in mei
De mooiste van mijn dorp, dat zou ik zeggen
Maar met de jaren die verstreken
Als een godin, van meisje naar vrouw ging ze

En de verliefden regenden neer
Want ze was zo mooi, zo prachtig
Sommigen met goede bedoelingen
Anderen met bedrog en leugens
En dat bracht haar verdriet, nog meer verdriet
En dat goede poppetje zag hoe
Haar gouden droom in pijn veranderde

En in de lucht huilde een ster
Misschien om haar, toen ze zag hoe
Mijn mooie koningin haar kinderlijke
Zandkasteel heel snel instortte
En zo huilend vond ik haar
En tussen mijn armen huilde ze en huilde ze
Ze wilde niet geloven dat ik van haar hield
En ik hou echt van haar, ik hou echt van haar
Met heel mijn ziel

Vandaag wil ze geen illusies meer hebben
Dat verdriet heeft haar hart verwoest
Ze gelooft niet in de woorden van mannen
Ook al wil ze het niet, haar ziel is verhard

Heilige Jozef van Ure, ik smeek je
Jij die de patroon bent van haar land
Zeg haar dat ik een goede man ben
Die zelfs zijn leven voor haar zou geven
Zeg haar dat ik hier in mijn borst bewaar
Een gevoel dat haar droom
Gouden en die galan die ze heeft verlangd
Zal veranderen in werkelijkheid
Dat het leven nog niet voorbij is
Dat hier een man is
Die haar lippen wil strelen
En haar de glimlach, het geluk en de vreugde terug wil geven

Dat ze verliefd wordt zoals ik ben
Dat het verleden voorbij is
Dat ze me veel moet liefhebben om liefde te geven
Want ik hou echt van haar, ik hou echt van haar
Met heel mijn ziel.