Aquel Amor

Die jongen is weer terug in het dorp
Het is waar, de vriendin was het eerste
Ze nodigde hem uit en bleef drinken om te wachten op het uur
En dat meisje uit het dorp
Dat zo trots was omdat ze zijn vriendin was
Vol verlangen, vastberaden en met trots
Deed alles wat ze kon, maar ze zagen elkaar niet

En het was waar, ik kon niet weg, ik eiste het van hem
Ik stuurde een bericht, het was een verplichting
Onverzettelijk omdat hij had gedronken
En ik liet hem weten op een briefje
Je kunt kiezen, want ik ga weg
We zien elkaar vandaag niet, en je kunt alles beëindigen

Ik kwam kort daarna terug, dus hield ik mijn belofte
Ik schreef niet en sprak niet met haar, en noemde haar niet eens
En zij, echter, die misschien de benadeelde was
Stuurde me berichten, maar niets, en de romance was eindelijk voorbij

Hetzelfde puriteinse meisje
Na een paar jaar al opgevoed
Vond ik haar terwijl ik ver van het dorp wandelde
Met een stadsuitstraling en zo veranderd
Ik twijfelde aan haar moraal, ze leek zo vreemd
Ik geloof nauwelijks dat het nog te zien was
Dat ze bij mijn ontmoeting haar oude liefdes herinnerde

En natuurlijk was ze weer mijn vriendin, omdat ik haar zocht
En zij, net zo vol verlangen, zonder ooit te denken
Dat er barrières waren die ons ver van elkaar hielden
Ze geeft me genegenheid, liefde, razernij
Wie zou meer kunnen, maar voor mij
Smaakt het niet hetzelfde, ze heeft nu een kwade bedoeling, het smaakt niet meer naar dorp

Want ze is niet meer die van de omgeving, nu is ze veranderd
Als ze mooi was en zich niet opmaakte, als ze sober en origineel was
Dronken lot, ooit waardeerde ik dat niet
Ze is anders, maar ze is goed, dwing me niet om op te geven
Want opgeven.