La prima lejana

Ik stond te stoppen langs de weg toen jij met de jeep kwam
je besloot te stoppen
nooit had ik kunnen bedenken met wie ik zou gaan
een verre nicht
wat ben je sterk, ik weet niet wat je gegeten hebt
nu ik je goed zie, wil ik niet meer uitstappen
we gingen naar het strand met de auto en jij reed een lange tijd
bijna tot aan de vuurtoren
daarna zei je dat je geen bikini bij je had, of dat het jou niet uitmaakte...
was het geen probleem
dat we twee alleen neven zijn, en dat we geen bikini hebben meegenomen
gelijk twee goede vrienden kunnen we ons uitkleden
eh! de huid gaat naar de zee
eh! alleen de golven bedekken je
eh! je kwam met de zee
eh! zoals het zand met de wind
hoe kan ik mijn opwinding verbergen, hoe kan ik mijn broek uittrekken
om zo te blijven...
jij hebt echt geen problemen om je naaktheid te tonen
mijn hart staat stil
je voelt je alleen, je roept me met je handen
met mijn vriend in rust, ren ik naar de zee
eh! de huid gaat naar de zee...
daar met de benen wijd, toch die zon
wordt opgewonden terwijl de huid uitdroogt
de zeemeermin en de ster ontmoeten elkaar
en ik, die mens ben, mis dit cadeau niet
eh! de huid gaat naar de zee...