55 Días en Pekín

Het was het jaar negentienhonderd
Peking baadde in bloed
En in zijn fundamenten
Trilde de stad van woede

De gele Boxers
Verlangend om kwaad te doen
Scherpten hun messen
Met instincten van een jakhals

De keizerin van China
Moedigde hen aan in hun strijd
En haar hand, vol macht
Zegelde het vonnis

"Dood de buitenlander!"
Gilde ze als een trompet
Want ik wil ze niet
Vijfenvijftig dagen in Peking

De mannen van de legaties
Verzameld vol moed
Verbanden hun harten
Om hun eer te verdedigen

Fransen en Italianen
Samen met de Russen
En de Amerikanen
Groot-Brittannië en Japan

In totaal elf naties
Hanteerden het geweer
En vochten als leeuwen
Tegen de veertienduizend

De Boxers werden verslagen
En hun opstand werd neergeslagen
De kanonnen zijn stil
En de trompet zwijgt

"Herinner van het begin tot het eind
Vijfenvijftig dagen in Peking!"