Addictocrate

Eeuwig ontevreden
Altijd op zoek naar meer
Minder hebben maakt me bang
Erger nog, het frustreert me

Tegenwoordig raken we gewend
Zelfs raken we soms te snel verveeld
De wereld draait duizelingwekkend snel
Ik raak in paniek

We hebben soms zoveel
Dat we niet eens meer zien wat we hebben
We hebben zoveel voor ons
Dat het nooit eenvoudig is om een keuze te maken

Altijd meer, nooit minder
Tegenwoordig gaat het zo
Wat vind jij ervan?

Mijn obsessie voor meer verwijdert me van geluk
Ik geniet nergens meer van, omdat ik te veel wil
Ik ben bang, soms verwacht ik zoveel
Dat ik de kleuren niet eens meer zie
Alles lijkt leeg en flets, zonder enige warmte

De schoonheid, de magie zijn er toch overal
Maar alles gaat zo snel dat we de omwegen vermijden
We consumeren in overvloed
We beschouwen alleen het succes

Zoals de wens om meer glitters op het podium
De wens om de maan nog voller te zien
Altijd en nog meer, minder is zelfs niet de moeite waard
De wens om veel meer te houden dan een moment op het podium
De wens om een ster te zijn die zelf straalt
Altijd en nog meer, anders doe ik niet eens de moeite