Palestina
Lluís Llach
Palestina
Jouw naam een roos, jouw naam Palestina.
Jouw naam een mooie ster in het Oosten.
Jouw naam hoop, jouw naam een doorn,
jouw naam een nauwkeurig spiegel die ons weerspiegelt.
Verder dan de golven van een zee die ons omarmt
zingen we de toekomst, jouw naam is moed,
jouw naam Palestina.
Van jouw velden worden de bomen van je bruine huid geroofd
alsof ze zo jouw morgen ontwortelen.
Jouw kinderen worden begraven terwijl ze nog glimlachen
in de hoop dat zo jouw buik een woestijn wordt.
Er zullen olijfbomen geboren worden met een millennia oud lot
zodat de vogels jouw naam zingen die moed is,
jouw naam Palestina.
Wanneer ze je omarmen, wordt haat fascisme
geslagen door degenen die hun verleden bespotten.
Jouw vleugels zullen zijn, van een vlucht die je vrij zult zien
als wraak zich van jouw hart verwijdert.
Verder dan de golven van een zee die ons omarmt
zingen we de hoop, jouw naam is toekomst,
jouw naam Palestina.