Cabras

Dit is de laatste liefdesbrief die ik je schrijf
Of de eerste, als je dat wilt
En meer dan een brief, is het een gebed
Om je te vragen dat je je herinnert
Dat wij elkaar leerden kennen in gevangenschap
Toen we op de vloer sliepen
Toen de kou ons door het hek binnendrong
En we nooit de deur openden

Het is niet jouw schuld dat je zoveel wilt
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Zodat je je herinnert dat we elkaar ontmoetten, moe
Met een stijve rug
En jij had al geleerd om de wapens neer te leggen
Omdat je kwam van een oneindige tederheid
En ik had de oorlog in me
Omdat ik kwam van een afschuwelijke wond

Het is niet jouw schuld, zoveel van me te houden
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Alle dingen hebben hun ritme
En wij waren gehaast
Toen je me ontmoette had ik al hartkloppingen
En toen ik je ontmoette
Voelde jij je al absoluut alleen

Het is niet onze schuld dat we zoveel van elkaar houden
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Ik leerde je kennen terwijl je een stuk zieke maan verzorgde
Waar we een begrafenis voor hielden in onze tuin
Met een schoenendoos vol bougainvillea's
We groeven met de rugleuning van een stoel
En we realiseerden ons hoe hard de aarde is

Het is niet jouw schuld dat je zoveel wilt
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Daarom schrijf ik je
Om je te herinneren dat we begonnen
Als twee geiten midden in het vuur
Die altijd haast hadden
Omdat dat gebeurt als je bereid bent
Je leven te geven voor wat je huis noemt
En omdat ons lichaam in dat huis zo vluchtig was
Dat we morgen al niet meer zouden kunnen zijn

Het is niet onze schuld dat we zoveel van elkaar houden
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Om je te herinneren dat we elkaar ontmoetten met de dood boven ons hoofd
En dat op elk moment iemand binnen zou kunnen komen
Het slot zou breken
En ons met stokken zouden slaan
Maar we hadden geloof

Het is niet jouw schuld dat je zoveel wilt
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Om je te zeggen dat geloven pijn doet
Dat vertrouwen veroudert
Dat het je op je knieën brengt
Dat het je lichaam op de rand zet
En het laat vallen

Het is niet jouw schuld, zoveel van me te houden
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

We hebben nooit een afspraak gehad
We ontmoetten elkaar vluchtend met bedekte gezichten
En jij weet al van mij dat ik een wolk ben
En ik weet al van jou dat je een wilg bent
Dat het nooit een goed moment zal zijn om elkaar te laten gaan
Omdat de dingen die breken
Nooit weer zullen bestaan

Het is niet onze schuld dat we zoveel van elkaar houden
Hou van elkaar zal nooit verkeerd zijn

Jij leerde me geen ontsnapping te zijn
Te observeren hoe katten hun pijn leven
En dat je je niet moet verontschuldigen voor de liefde
Om je te zeggen dat ik voor jou bid zoals ik voor mezelf bid
En ik heb er geen spijt van

Het is niet onze schuld dat we zoveel van elkaar houden
Je liefhebben zal nooit verkeerd zijn

Ik leef mijn pijn zoals de katten
Ik leef deze ziekte van je niet zien slapen en ik begrijp het
Om je te zeggen dat ik mijn eigen begrafenis voorbereid
Of de begrafenis van dit gebroken ding
Dat crashte op de weg

Het is niet onze schuld dat we zoveel van elkaar houden
Elkaar liefhebben zal nooit verkeerd zijn

Ik begraaf weer een schoenendoos
Ook al breek ik mijn armen om te graven
Want ik weet niet hoe ik heel uit de liefde kan komen
Behalve gebroken
Ik eindig als een slang, wat ik begon als een geit