La última prosa

Ik weet niet of ik je weer moet wachten
Voor een ochtend of twee
Het sap in mijn schaduw is heet
Het goede nieuws ben jij, ben jij

De nacht raakt op van het zien van mij
Misschien is het beter om te rusten
Buiten is het koud en het is laat
De tijd op de klok is in slaap gevallen, is weg

En je zult komen met een glimlach
Omhuld door de bries
En je zult me zien als nutteloos, gek
Onbewust

Ik zal op je bed van grafkuilen staan
En geen vlinders
Ik zal de laatste proza oplossen
Los mijn dingen op in eenzaamheid