Akeboshi

De zon gevangen in het rood
Waarheen rijdt de auto?
In de chaos van de woeste nacht
Klonken onze stemmen

Met het licht van onze wensen aan
Laat het hart de dromen los
We gaan de witte weg op

Aan de donkere lucht geeft de morgenster de toekomst
Die zich niet verplaatst, hoe dan ook
Zachtjes zwaaien we naar gisteren
We hebben gehuild
Om weer te kunnen rennen

Ook al verdwalen we of klagen, het leven
Reikt altijd naar het licht
We bidden voor het licht, hoog in de lucht, onze stemmen
Zodat het jou tenminste bereikt

De waarheid blijft over als de strijd voorbij is
Iets wat iemand achterlaat
De woeste beesten roepen elkaar
De wereld stapelt wonden op
Doordrenkt met de kleur van bloed

De huil roept de maan naar beneden
Een klein bloempje dat in de duisternis schuilgaat
Met onze handen bidden we voor het licht
Vernietigen we elkaar
Of omarmen we jou

Tot de dag dat onze wensen uitkomen
Is de weg nog niet rood gekleurd
We gaan de witte weg op

Het licht in ons hart laat de toekomst zien
Die niet verdwijnt, hoe dan ook
Zelfs in een koud en diep gesloten hart
Blijft het klein en sterk
Schijnen

Herinneringen, verdriet, stuur ons
Naar het licht
De oostelijke horizon, hoog in de lucht, de morgenster
Boven de verre weg

De zon achterna
Rijdt de auto verder
Het lied van de chaos

Aan de donkere lucht geeft de morgenster stilletjes
Slechts één straal van licht.