O Dieu! Que de Bijoux!
Liriel Domiciano
O God! Wat een Sieraden!
Ze opent de kist en laat de bos bloemen vallen
O God! Wat een sieraden! Is het een charmante droom
Die me verblindt, of ben ik wakker?
Mijn ogen hebben nooit zo'n rijkdom gezien!
Ze plaatst de kist op een stoel en knielt om zich te versieren
Als ik maar durfde
Me even te versieren
Met die oorbellen!
Ze haalt de oorbellen uit de kist
Ah! Kijk, daar is precies
Op de bodem van de kist
Een spiegel! Hoe
Kan ik niet ijdel zijn?
N° 14 - Lucht van de sieraden
Ze versiert zich met de oorbellen
Staat op en kijkt in de spiegel
Ah! Ik lach om mezelf
Zo mooi in die spiegel!
Ben jij het, Marguerite?
Beantwoord me, antwoord snel!
Nee! Nee! - dat ben jij niet meer!
Nee! Nee! - dat is niet jouw gezicht meer!
Het is de dochter van een koning
Die men begroet bij het voorbijgaan!
Ah, als hij hier was!
Als hij me zo zag!
Als een dame
Zou hij me mooi vinden
Ze versiert zich met de ketting
Laten we de metamorfose voltooien!
Ik kan niet wachten om
De armband en de ketting te proberen!
Ze versiert zich met de armband en staat op
God! Het is als een hand die op mijn arm rust!
Ah! Ik lach om mezelf
Zo mooi in die spiegel!
Ben jij het, Marguerite?
Beantwoord me, antwoord snel!
Ah, als hij hier was!
Als hij me zo zag!
Als een dame
Zou hij me mooi vinden
Marguerite, dat ben jij niet meer
Dat is niet jouw gezicht meer
Nee! Het is de dochter van een koning
Die men begroet bij het voorbijgaan.
