Sustum

Sustum, ik heb geen woorden meer te zeggen
Ik ben boos op mijn lot, ik ben boos
Wat had ik verwacht, wat had ik gehoopt
Mijn hart is een stille kade van herinneringen geworden

De regen was weer koppig, droogte is er weer
De zon is ondergegaan, het is weer donker
Wachten is zinloos, er is geen hoop meer
Ik heb je wanhopig liefgehad, wat een verdriet

Je ging weg, er is geen hoop meer op je terugkeer
Ik viel voor je, ik viel voor je
Die liefde eindigt nooit, dacht ik
Maar mijn toekomst zal nu zonder jou zijn