Paris
L'Impératrice
Parijs
Ik hoor de fluisteringen van de stad
Die de nacht blootlegt
Het geraas van de auto's die voorbij razen
Even is het stil geweest
In de elektrische mist slaapt ze
Zonder boven of onder
En haar lichaam, nog onbekend
Laat iets zien
Haar hart klopt iets harder
Al die kleuren rennen nog steeds
Is het te vroeg, is het te laat?
Het is als een meisje dat je kust
Maar dat je nooit recht in de ogen ziet
Het refrein zonder akkoorden
Van de sirenes van de avond
Het is als een meisje dat je kust
Maar waarvan de herinnering vervaagt
Zeg me of ik eruit ga
Uit de droom, uit de nachtmerrie
Parijs, wed met mij
Zelfs als ik het honderd keer probeer
Paradijs of niet
Onder de stenen zie ik je
Oh verloren weddenschap met jou
Wie zou zo'n leven willen?
Parijs, je bent niet
Zoals in de films
Ze opent haar ogen zonder moeite
Staat in één keer op
En spuugt ons duizenden keren uit
Op haar grote boulevards
Nocturne meisje, fan van de dageraad
Vrouw van de kleurrijke nacht
Maar je ochtenden blijven zwart
Het is als een meisje dat je kust
Maar dat je nooit recht in de ogen ziet
Het refrein zonder akkoorden
Van de sirenes van de avond
Het is als een meisje dat je kust
Maar waarvan de herinnering vervaagt
Zeg me of ik eruit ga
Uit de droom, uit de nachtmerrie
Parijs, wed met mij
Zelfs als ik het honderd keer probeer
Paradijs of niet
Onder de stenen zie ik je
Oh verloren weddenschap met jou
Wie zou zo'n leven willen?
Parijs, je bent niet
Zoals in de films