Llanera Altiva

Zoet als suikerriet je mond
Zoet als de jagüeyes je ogen
Dit veld draag jij met je mee
Alles in jou, trots op de vlakte

Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven
Als iemand die het verblijf in de gaten houdt
In de nacht zonder geiten
En na het zwervende werk
Waar de vermoeidheid een siësta is
Begint hij liefdevol te fluiten
Naar het woeste vee
En naar de pijn een vrijbuiter
De punt van de peetmoeder

Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven
Als iemand die de paard rijdt
Kijkend naar de verte
En hij gaat verhalen weven
Van die welke zijn stem uitrekt
Als iemand die de vier snaren stemt
Voor de eenzame savanne
En hoort op de snaar
De klacht van de toets
Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven

Zoet als suikerriet je mond
Zoet als suikerriet je mond
Zoet als de jagüeyes je ogen
Dit veld draag jij met je mee
Alles in jou, trots op de vlakte

Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven
Als iemand die het verblijf in de gaten houdt
In de nacht zonder geiten
En na het zwervende werk
Waar de vermoeidheid een siësta is
Begint hij liefdevol te fluiten
Naar het woeste vee
En naar de pijn een vrijbuiter
De punt van de peetmoeder

Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven
Als iemand die de paard rijdt
Kijkend naar de verte
En hij gaat verhalen weven
Van die welke zijn stem uitrekt
Als iemand die de vier snaren stemt
Voor de eenzame savanne
En hoort op de snaar
De klacht van de toets
Ik kom alleen aan het ploegen
Dit verlangen naar een levendig leven

Zoet als suikerriet je mond