Máscaras

Er zit een blauwe vogel in mijn borst die wil ontsnappen
Maar ik ben te hard voor hem
Ik zeg, blijf daar, ik laat niemand je zien

Er zit een blauwe vogel in mijn borst die wil ontsnappen
Maar ik geef hem whisky en neem een trek van mijn sigaret
En de hoeren en de obers en de winkeliers
Zien nooit dat hij hier binnen is

Er zit een blauwe vogel in mijn borst die wil ontsnappen
Maar ik ben te hard voor hem
Ik zeg: Blijf stil, wil je me in de problemen brengen?
Wil je mijn werk verknallen?

Er zit een blauwe vogel in mijn borst die wil ontsnappen
Maar ik ben te slim,
Ik laat hem alleen 's nachts vrij, soms
Terwijl iedereen slaapt
Ik zeg: Ik weet dat je daar bent, wees niet boos
Dus stop ik hem weer terug, maar hij zingt een beetje
Hier binnen, ik heb hem niet echt laten sterven
En zo slapen we samen in ons geheime pact
En dat is genoeg om een man te laten huilen,
Maar ik huil niet, jij wel?

Hé oude schrift, kijk wie er terug is
Het is gewoon ik die schrijf om te zien of de tijd voorbij is
Het is drie uur 's nachts en ik ben nog steeds hier
Mijn geest leegmaken om te zien of ik kan slapen

De laatste tijd is het kut, je weet wel, meer dan normaal
In mijn hoofd draait de wereld, je weet wel, een storm
Maar ik houd de schijn op, schrijven is mijn genezing
De krabbels hier beschermen me tegen de gekte

Ik verstop me in de woorden, dus haal ik de masker af
Van gevoelloos, die klassieke leugen
Die je weet hoe het is, beschermt me tegen alles
Geen idee, je kent me, ik heb nooit goed kunnen opschieten met de wereld

De spoken uit het verleden die me altijd achtervolgen
Ik voel me als Adam, buiten de Hof van Eden
Maar ik slik de woede, de haat en de pijn ook door
En als iemand vraagt, zeg ik: alles goed, het is prima

Je weet mijn naam, maar je weet niet wie ik ben
Je kent me alleen van buiten, kent mijn pijn niet
Van mijn ogen weet je de kleur, kent niet wat ik heb gezien
Weet niet waar ik ben geweest om hier te komen(2x)

Uiteindelijk is het leven hard, zo is het en er is geen weg omheen
Iedereen kent de pijn die hij op de borst draagt
Als ik een goed persoon ben geboren, weet ik niet, ik weet het niet
Voor vrede ben ik niet geschikt, ik heb al veel problemen veroorzaakt

Maar dit is vermoeiend, dit put me uit
In deze vuile wereld moet je ogen op je rug hebben
Volg je eigen pad, ook al loop je over doornen
Begrijp dat het zo is, je wordt geboren en sterft alleen

Wie zei dat hij vriend was, trok zich terug in de strijd
Wie eeuwige liefde zwoer, was gewoon weer een hoer
Wie zei dat hij bij me was in elke moeilijkheid
Verdween bij de eerste kans

En ze vragen me nog steeds waarom ik zo ben
En ze vragen me nog steeds waarom ik alleen in mezelf vertrouw
Maar ik slik de woede, de haat en de pijn ook door
En als iemand vraagt, zeg ik: alles goed, het is prima

Je weet mijn naam, maar je weet niet wie ik ben
Je kent me alleen van buiten, kent mijn pijn niet
Van mijn ogen weet je de kleur, kent niet wat ik heb gezien
Weet niet waar ik ben geweest om hier te komen(2x)

Rust in de ziel? Wacht, zo is het niet
Mijn ziel heeft stormen, en dat eindigt nooit
Alles alleen doen is zelfs een verslaving geworden
Narcisme, ja... Het ergste is dat ik dit leuk vind

Zij zijn water en ik ben olie, ik zit in een parallelle wereld
Mensen komen, mensen gaan, en ik hier, kijk gewoon toe
Ik volg met mijn ogen deze constante ritme
Lege geesten willen interessant zijn

Ik heb de norm veranderd, mijn hart geblindeerd
Tussen vals of echt koos ik de eenzaamheid
Ik geef de voorkeur aan mijn oordopjes, het staal is nooit ondankbaar
Waar de idioot de ster is, geef ik de voorkeur aan anonimiteit

De dag breekt aan, met de masker kijk ik de wereld in
En dat houdt me weg van mensen zonder inhoud
Dus slik ik woede, de haat en de pijn ook door
En als iemand me vraagt, zeg ik: alles goed, het is prima

Je weet mijn naam, maar je weet niet wie ik ben
Je kent me alleen van buiten, kent mijn pijn niet
Van mijn ogen weet je de kleur, kent niet wat ik heb gezien
Weet niet waar ik ben geweest om hier te komen(2x)