Chanson De Solange

Ik kwam terug van school en ik sleepte Boubou
Die stampvoetend, mopperend, vloekend als een schoft
Midden op de straat doet hij een capriolen
En gooit zijn schooltas in de vuilnis!

Daar lig ik op mijn knieën omringd door fietsen
Zoekend naar schriften, potloden, pennen
Verspreid hier en daar wanneer een vriendelijke stem
Me laat opkijken naar een schattige vent!

Als een verkwikkende zucht fluistert zijn stem in mijn oor
Zingt, neuriet en speelt als een zwerm bijen
Ik kruist zijn blik en zijn ogen meten me op
Ik ben betoverd
En blijf versteld staan

Ik, zoals ik ze graag zie, een slimme uitstraling
Een onzekere glimlach, een paar zilveren lokken
In een haarstijl van een herder of een dichter
Een subliem concerto barst in mijn hoofd los!

Zijn zachte blik tegenover de mijne blijft lang hangen
Beiden betoverd door een betovering
Boubou wacht nog steeds, auto’s, fietsen passeren
En de tijd, langzaam
Perpetueert onze idylle

Maar ik moet gaan en mijn hart geeft zich over
Want mijn mooie onbekende geeft het teken van vertrek
Hij staat op en zijn emotionele stem zegt me recht in de ogen
Uw combinatie, wist u dat, is ongeëvenaard
Dat was alles

Is hij dichtbij, is hij ver weg, is hij in Rochefort?
Ik zal hem terugvinden, want ik weet dat hij bestaat
Veel meer dan de rede, het hart is het sterkst
Aan zijn bevel, aan zijn wet, weerstaat niemand
En ik zal er ook niet tegen kunnen.