Tres Deseos
Leire Martínez
Drie Wensen
Vandaag heb ik gewist voor de eerste koffie
Wat ik schreef terwijl ik huilde
Met gesloten ogen
Van een hart dat niet ziet
Als een vogel die het geloof verliest
En de ijzige zee vindt
Vliegend verkeerd
Zoals ik deed bij mijn terugkeer
En als die domme die dacht je gevonden te hebben
Maar het was een liefdesmasker dat je ooit vergat
Terwijl je glimlachte
Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen
Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat je niet wilt
Ook al zette je mijn klok achterstevoren
Is het al dag geworden
Die het leven meeneemt
Dat jij me liet geloven
Hoe vaak heb ik geprobeerd te begrijpen
Die monotonie
Waar ik naar terugkeerde
Vanwege die angst om te verliezen
En als die domme die dacht je gevonden te hebben
Maar het was een liefdesmasker dat je ooit vergat
Terwijl je glimlachte
Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen
Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat
Jij, vanaf het begin, dacht dat ik
Mijn leven zou geven voor ons lied
Maar dat meisje is al veranderd
Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen
Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat
Om, in deze kamer, te zeggen dat je niet wilt
