Tres Deseos

Vandaag heb ik gewist voor de eerste koffie
Wat ik schreef terwijl ik huilde
Met gesloten ogen
Van een hart dat niet ziet

Als een vogel die het geloof verliest
En de ijzige zee vindt
Vliegend verkeerd
Zoals ik deed bij mijn terugkeer

En als die domme die dacht je gevonden te hebben
Maar het was een liefdesmasker dat je ooit vergat
Terwijl je glimlachte

Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen

Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat je niet wilt

Ook al zette je mijn klok achterstevoren
Is het al dag geworden
Die het leven meeneemt
Dat jij me liet geloven

Hoe vaak heb ik geprobeerd te begrijpen
Die monotonie
Waar ik naar terugkeerde
Vanwege die angst om te verliezen

En als die domme die dacht je gevonden te hebben
Maar het was een liefdesmasker dat je ooit vergat
Terwijl je glimlachte

Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen

Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat

Jij, vanaf het begin, dacht dat ik
Mijn leven zou geven voor ons lied
Maar dat meisje is al veranderd

Je gaf me een doorn gekleed als een bloem
Dezelfde leugen in duizend liefdesbrieven
Het was, echt waar, geen kus
Van die waarvan je geeft zonder sorry te vragen

Je sloot een wond om me in tweeën te splitsen
Je schreef mijn verhaal met een slechter einde
Zwoer me drie wensen
Om, in deze kamer, te zeggen dat
Om, in deze kamer, te zeggen dat je niet wilt