100 MESSAGGI

Vraag me niet om te beginnen
Je weet dat het voor mij al moeilijk is om te geloven hoeveel pijn je me deed
Maar als je het me had gevraagd, had ik de Everest met blote handen beklommen
Ook al haat ik de kou en heb ik last van hoogtes, het kan me niet schelen
Als je liegt, geloof ik je
Ik weet dat er meer dan duizend dingen aan mij zijn die je niet kon verdragen
Praten met jou is als proberen de wind met je handen te vangen
Als ik een probleem had, zei je dat ik er met iemand over moest praten die er verstand van had
Ik zag alles in stukken vallen alsof het 11 september was
Zeg me nog een leugen, dan nog een leugen, dan de waarheid
Het was allemaal waanzin, maar voor jou is waanzin niet toegestaan
Ik was niet meer thuis, zelfs niet thuis, alleen maar duizend problemen
Ik denk aan David en Goliath, ik zal Goliath zijn, jij zult me doden
En ik had je dat laten doen, omdat ik niet meer bij mijn hoofd was
Zeg me, als je verdwaalt, wat heeft het voor zin om feest te vieren?
Ik rook deze bloemen van het kwaad, alles wat me nog rest
Nu ik me weerloos voel, als een worm op de bodem van de mezcal

Vergeet dat je me kent, het is nu te laat, ook al huil je
Het heeft geen zin om me te kwellen, je stuurt me honderd berichten
Waarop ik niet zal antwoorden, ik kan het niet meer
Ik ben alles geworden wat ik haatte en ik verzeker je, ik vind het niet leuk
Zeg het me als je het merkt, we zijn volwassen geworden
Ook al heb ik tien klokken, ik zal de jaren niet terugkrijgen
Sorry dat ik niet terugkom, je weet niet hoe erg het me spijt
Dat we oorlog hebben gevoerd, maar niet wisten hoe we vrede moesten maken

Het is triest als ik eraan denk
We misten alles, zelfs de datum van een jubileum
Ze schreven: Hij is aan het daten, alleen omdat ik financierde
Ik zou je bloed te drinken geven, want dat is alles wat me nu nog rest
Geloof me, het lijkt onmogelijk te accepteren dat ik je nu heb gezegd: Hoi
Ik woon in een tweekamerappartement dat sinds ik je heb weggestuurd als een penthouse lijkt
Groot als het dubbele, maar zonder licht, alsof er een blackout is
Ik ben niet sentimenteel
Soms opende je de deur en hoorde ik je niet eens binnenkomen
Ik wilde je koste wat het kost, maar we waren tegenovergesteld, net als een pool
Samen zijn is de kunst om de problemen op te lossen die ik niet alleen heb
Ik zweer het, ik weet niet meer wie ik ben, dit alles irriteert me
Deze wereld op mensenmaat laat me voelen alsof ik gestraft word

Vergeet dat je me kent, het is nu te laat, ook al huil je
Het heeft geen zin om me te kwellen, je stuurt me honderd berichten
Waarop ik niet zal antwoorden, ik kan het niet meer
Ik ben alles geworden wat ik haatte en ik verzeker je, ik vind het niet leuk
Zeg het me als je het merkt, we zijn volwassen geworden
Ook al heb ik tien klokken, ik zal de jaren niet terugkrijgen
Sorry dat ik niet terugkom, je weet niet hoe erg het me spijt
Dat we oorlog hebben gevoerd, maar niet wisten hoe we vrede moesten maken