Nemica

Ik leef om achter mezelf aan te rennen
Ik stop niet, ook al wil ik soms
Ik leef om een record te breken
Ik speel met mezelf zonder eerlijk spel

En ik voel me alsof de weinige tijd voor mij
Als een razende uit mijn handen glipt
Ik verberg een beetje zoals de helden mijn kwetsbaarheden
Ik ga naar buiten, maar ik heb er geen zin in

Zoals wanneer alle kracht naar beneden stort
Aan de onderkant van de trap met mij
En ik kan geen komma veranderen
Maar misschien is de wil er niet
De vijand die ik niet kan verslaan ben ik

Ik leef voorbij mijn blik
Ik woon ver van mijn huis
En wanneer ik een doel zie
Wil ik altijd weer vanaf het begin beginnen

Ik leef alsof mijn problemen nooit eindigen
Alsof ze nooit genoeg zijn

Zoals wanneer alle kracht naar beneden stort
Aan de onderkant van de trap met mij
En ik kan geen komma veranderen
Maar misschien is de wil er niet
De vijand die ik niet kan verslaan

Loop met me mee
Zie je niet wie het is? Ik ben het

Met mijn kwetsbaarheden
En ik voel me alsof ik niet genoeg ben voor mezelf
Te weinig voor mezelf

Zoals wanneer al mijn moed wegglijdt
Maar wat een verlangen heb ik
Om zelfs de laatste komma te veranderen
Van een einde dat ik nog niet ken

En ik slaap niet voor een revanche
Het is de zoveelste uitdaging die ik heb
De vijand is mijn medeplichtige
Wie is het anders dan ik? Alleen ik.