Por El Camino

We zijn samen opgegroeid, ik en mijn ogen, als twee vrienden
Die met de ziel een plek zoeken die er vandaag niet meer is
Tussen duizend frisse ochtenden op fietsen
Duizend zonsondergangen boven een bus
En met een honger naar glimlachen die licht geven

Ik en mijn notitieboeken vol herinneringen, adressen die ik ben kwijtgeraakt
Ik heb gezichten gezien van wie ik zo veel hield, die op een dag vertrokken
En ik heb een onbekende zee ingeademd in de uren
Stil van een stadszomer
Kijkend naar mijn schaduw vol melancholie

Ik met mijn nachten die ik heb gesloten zoals ik een paraplu sluit
Kijkend naar binnen om de pijn en het zout te lezen
Ik heb door de straten gelopen, de wind achterna
Voelend een gewicht van nutteloosheid
En fragiel en gewelddadig heb ik tegen mezelf gezegd: je zult zien, zien, zien

Op de weg zul je zien
Dat je niet alleen zult zijn
Op de weg zul je vinden
Een plek in de lucht
Je zult op de weg je hart horen kloppen
Je zult meer liefde vinden

Ik ben slechts een druppel in deze zee van mensen in deze wereld
Ik die gedroomd heb over een trein die nooit het perron verliet

Rennend over de witte weilanden van de maan
Om meer tijd te geven aan mijn naïviteit
En jong en gewelddadig heb ik tegen mezelf gezegd: je zult zien, zien, zien

Op de weg zul je zien
Dat je niet alleen zult zijn
Op de weg zul je ook
Een plek in de lucht vinden
Je zult op de weg je hart horen kloppen
Je zult meer liefde vinden

Ik weet heel goed dat een lied ons leven niet kan veranderen
Maar ik weet niet goed waarom we deze eindeloze zoektocht voortzetten
Wat is het dat me van binnen beweegt
Om liedjes te zingen
Om keer op keer liefde te zoeken
Zodat morgen beter is, omdat morgen jij
Op de weg zul je zien
Zodat morgen beter is, omdat morgen jij
Op de weg zul je zien