Celeste

Je zult de ogen van je vader hebben
En zijn melancholie
De tijdloze stilte die doordringt
Bij zonsondergang de getijden
Je zult komen met de maan van september
Die zijn melk
In mij zal gieten
En ik zal van je houden
Zoals in de sprookjes
Voor altijd…

Ik zal op je wachten
Zonder weg te gaan
Zoals de zwaluwen al doen in de lucht
In mijn land
Dat veroudert maar
Op het spoor van een andere tijd
Danzend droomt
Terwijl het zachte licht van het oosten
Bij het ochtendgloren hoop en
Gele brem verlicht
En de lucht is zo... hemels…
Hemels…

Je zult boeken, sandalen en emmers hebben
Schitterend 'amarcord'
Ze zullen zwart zijn zoals mijn, jouw haren
Maar in een oogwenk weet ik
Zal je wegvliegen
Naar het verre eiland van een stad
Zoals ik ooit ook deed
Mijn lief
Omdat de zon kan vergeten
Van de maan...

Ik zal op je wachten
En vroeg of laat
Zul je komen zonder ook maar een geluid te maken
Ik zal je voelen
En je zult blijven
Terwijl de bladeren nu van kleur veranderen
In mijn land dat je nog niet kent
Waar de herfst ruikt naar kastanjes
En de lucht is zo... hemels!

Zoals de zucht van het leven
Die ook de luiken opent
En je uitnodigt om te glimlachen
Ook al wil je het niet
Deze verliefde wind
Die ook jij zult inademen
Die je zult inademen…

En dan zal ik de moed hebben
Om nog even op je te wachten
En ik beloof je dat je vanuit de ramen
Een lucht zo... hemels…
Hemels…
Een lucht zo
Hemels…