Hermana Tierra

Zuster aarde, ik hoor je
In elke schelp, is er een oceaan
Daarna, elke blad een kloppend hart
Dat in harmonie trilt tussen ons
Jij en ik

Zuster aarde, wat geef je me een rust
Met jouw woestijn en jouw gletsjer
Zo voel ik in mijn geest
Dat eindeloze verlangen van jou
En jij

Je weet al dat jouw bossen
Mijn leven zijn als ik adem
En de signalen die je me geeft
Zijn niet meer aards, niet meer aards
Zo zal ik verdwalen
In de hemelse harmonie van deze extase

Jou soms te zien doet me pijn
Zo gewond door de onbeschaafdheid
Zo zal ik veranderen in stof
En in windstoten zal ik me verspreiden

Je weet al dat jouw bossen
Mijn leven zijn als ik adem
En de signalen die je me geeft
Zijn niet meer aards, niet meer aards
Zo zal ik verdwalen
In de hemelse harmonie van deze extase