S'Il Ne Reste Qu'un Ami

Als het feest voorbij is, en de glazen moeten worden opgeruimd
De kaarsen uitblazen, het licht weer aanzetten
Als je echt niet meer wilt weten hoe laat het is
Na het spelen met de vlekken van rode of witte dranken
Als we te hard hebben gelachen om die verdriet te verbergen
De eindeloze wonden van degenen die ons verlaten

Als er nog maar één vriend overblijft
Slechts één schouder
Een rots om op te leunen
Als er nog maar één vriend overblijft

Een eik, een wilg
Het leven begint pas echt
Als er nog maar één vriend overblijft
Is dat genoeg

We zullen de zon zien opkomen boven de daken
Van de resten van gisteren, daar zullen we ooit om lachen
Ons kwetsbaar accepteren, zoals een kind onder een harnas
Alles op tafel leggen, van grote schreeuwen tot gefluister
En elkaar onder ogen komen, elkaar moed geven
En onszelf in de spiegel zien, klaar om de pagina om te slaan

Als er nog maar één vriend overblijft
Slechts één schouder
Een rots om op te leunen
Als er nog maar één vriend overblijft

Een eik, een wilg
Het leven begint pas echt
Als er nog maar één vriend overblijft

Als er nog maar één vriend overblijft
Een spiegel
Om de waarheid te zeggen
Als er nog maar één vriend overblijft
Is het de vriend
Die we eindelijk in onszelf hebben gevonden
Als er nog maar één vriend overblijft
Hij is hier