33 (part. Dillom)

Ik heb niet zoveel vrienden meer, maar ze zijn van mij
Als het me niet raakt, lach ik niet meer
Sommigen zeggen: Met de leeftijd verliest men de illusie
Dat alles vroeger, altijd beter was

Het ging voorbij in een zucht
Degenen die zijn gegaan, neem ik mee in mijn hart
Ik sta op de top van de golf en het maakt me niet dizzy
Vroeger zocht ik de hit, nu maak ik klassiekers

En nu ben ik degene die de tijd verslaat
Ik viel, ik stierf, herrees, de herinneringen blijven bij me
En nu niet, de wind neemt me niet meer mee
Ik viel, ik stierf, herrees, dit is mijn beste moment

Soms kijk ik terug en krijg ik kippenvel
Zoveel vrienden ben ik onderweg kwijtgeraakt
Ik voel de schuld die me opvreet omdat ik hier ben
Maar ik moet zo zijn, dit is mijn plek

Ik denk na over wat mijn bestemming is
Terwijl ik weer een glas wijn leegdrink
Ik weet heel goed dat dit op een dag eindigt
Ik ben voorbereid op wanneer het grote einde komt

En nu ben ik degene die de tijd verslaat
Ik viel, ik stierf, herrees, de herinneringen blijven bij me
En nu niet, de wind neemt me niet meer mee
Ik viel, ik stierf, herrees, dit is mijn beste moment

Een beetje minder humor en een beetje meer angst
Het boeit me niet dat je me leuk vindt, ik kan je moeder zijn
Ik geniet van de ironie, ik ga niet meer overdag naar bed
Ik leef in mijn fantasie, als ik sterf, sterf ik in de mijne

Terwijl de lichten aangaan, raakt de kamer leeg
En vergeet niet dat je alleen bent aan het eind van de dag
Je kunt niet goed zijn met de Duivel en God
En daarom geef ik de voorkeur aan slecht zijn met beiden

En nu ben ik degene die de tijd verslaat
Ik viel, ik stierf, herrees, de herinneringen blijven bij me
En nu niet, de wind neemt me niet meer mee
Ik viel, ik stierf, herrees, dit is mijn beste moment