Ouverture de La Soirée

Het licht van de maan verlicht de seizoenen
De deur van de schaduw is door de duisternis geblokkeerd

Sinds wanneer kan ik niet meer alleen zijn, zo voelt het
Omarm me in de diepte, terwijl de tijd verstrijkt

In een lange droom schittert het vaag
Deze gevoelens blijven je uitnodigen

Kom, God, omhul de nacht met herinneringen
De opgestapelde wensen zijn de lucht die ons omringt
In de droom ontmoeten we elkaar, de maan is nog niet op

Kom, God, laat de woorden van mijn gedachten stromen
De geur van de bloemen mengt zich met het licht van de rivier
Jij, die als een God in mijn ogen straalt, tot nu toe

In de zachte tijd zing ik deze melodie
Deze pijnlijke gevoelens leg ik in dit lied

Kom, God, omhul de nacht met herinneringen
Kom, God, laat de woorden van mijn gedachten stromen
Ah, laat de melodieën van de sterren ons leiden, dansen in harmonie.