Clarobscuro

Iets duisters laat je denken
En dat klopt niet
Door de angst gaat het mis
En je hart verstopt zich
De routine van het niet weten
Vandaag is je slechtste gok
Zonder te weten hoe te verouderen
En een gevoel dat stinkt

En alle ruïnes beginnen te stralen
Het is jouw droom die de touwtjes vasthoudt
En opnieuw huilen doet je geen pijn meer
En een pijn houdt je nu in spanning

Een wolk wil ontsnappen
Uit zijn loodzware lucht
En de bloemen willen dansen
Op een natte grond
Vandaag wil de zon schijnen
In deze wereld van duisternis
En nu is er een donder te horen
Omdat hij zijn geduld verloor

En de vrije zielen vluchten naar een bar
Om te proberen het geweten te redden
En alle golven straffen de zee
En die zee verandert in geweld

Het is de schuld van iedereen
Geen manier vinden om te kunnen voelen
En degene die de verdoving geeft
Lacht als een gek en hoort het sterven

Het is de schuld van iedereen
Geen manier vinden om te kunnen voelen
En degene die de verdoving geeft
Lacht als een gek en hoort het sterven

En alle ruïnes beginnen te stralen
Het is jouw droom die de touwtjes vasthoudt
En opnieuw huilen doet je geen pijn meer
En een pijn houdt je nu in spanning

En de vrije zielen vluchten naar een bar
Om te proberen het geweten te redden
En alle golven straffen de zee
En die zee verandert in geweld

Het is de schuld van iedereen
Geen manier vinden om te kunnen voelen
En degene die de verdoving geeft
Lacht als een gek en hoort het sterven

Het is de schuld van iedereen
Geen manier vinden om te kunnen voelen
En degene die de verdoving geeft
Lacht als een gek en hoort het sterven
En hoort het sterven
En hoort het sterven
En hoort het sterven
En hoort het sterven