Blues de Bolivia

Cocaïne, cocaïne, ik ga al naar Bolivia.
Cocaïne, wiet, een Boliviaanse wacht op mij.
Als ik naar Bolivia ga, loop ik door de straten,
misschien ga ik naar de bioscoop en daarna naar een kroeg.
Ik zal vriendelijk zijn tegen de mensen, geef ze mijn hart,
en op elk feest waar ik uitgenodigd word, zing ik mijn lied.
Cocaïne, cocaïne, ik ga al...
En ik weet niet waarom ik ga, ik heb geen familie daar,
maar het is altijd handig om andere landen te leren kennen,
vooral als ze zeggen dat ze in ontwikkeling zijn,
dan bied ik mijn steun aan door mijn lied te zingen.
Cocaïne, cocaïne, ik ga al...
En als ik daar ben, ga ik naar een Cultureel Centrum
om me te informeren over hun status en hun geschiedenis.
We delen poëzie, verhalen en geografie,
zij vertellen me over hun vaderland,
ik vertel hen over het mijne.
Cocaïne, cocaïne, ik ga al...
Als ik terugkom uit Bolivia, breng ik voor mijn broers
een grote tas, een grote tas vol cadeaus.
Cocaïne, cocaïne, ik ga al...
Cocaïne, cocaïne, de politie zit me op de hielen,
cocaïne, wiet, als dealer ga ik de cel in.
Cocaïne, cocaïne, de politie houdt het,
cocaïne, wiet, ze steken het in brand en het brandt niet.