Rueda La Corona

Op het bord een pion en een toren
Een loper, een paard dat rent
Achterste rij is er een koning die lacht en waakt
Het spel is ter ere van hem
Wit en zwart, zijn rood en blauw
Eeuwen van tranen, nevels, kisten
Gezichten in de zon verstopt in wolken
Laat het nu maar eindigen, verdomme!

Vandaag is het feest, we moeten de koningin schaak zetten
Die nog leeft en glimlacht
We moeten het bord breken
In ballingschap winnen de koningen het spel niet
Vandaag ben ik van iedereen
Vandaag is morgen aan de tafels van die grootouders
Vandaag kan het zijn, moet het zijn het spel
Kies stukken die hun leven achterlaten

Vandaag spelen ook de dames
We moeten het kasteel in brand steken
En de vlammen die morgen brengen
Die brengen, die brengen morgen en nieuwe proclamaties
We moeten hun schaakspel eindelijk breken
Ik zou mijn leven geven om de koning uit te dagen
Lijf aan lijf op het neergeslagen land

Kijk, de koning is altijd koning
Iedereen blijft wat ze zijn
Behalve, behalve de pionnen

De mensen marcheren
Als een storm die vastberaden en elegant vooruitgaat
En een pad opent aan de voorkant, als een generaal
Komt er een olifant, komt er een olifant
Die bloed spuugt op de zuigeling en zijn erfgoed
Omdat zijn klok geen geduld meer heeft
Omdat er een pion is die niet bang is voor het lot
Die het leven vol dood al kent

Vandaag spelen ook de dames
We moeten het kasteel in brand steken en de vlammen die morgen brengen
Die brengen, die brengen morgen en nieuwe proclamaties
We moeten hun schaakspel eindelijk breken
Ik zou mijn leven geven om de koning uit te dagen
Lijf aan lijf op het neergeslagen land

Elk stuk dat me opeet is een stapje minder
Ik wil die kroon over het bord zien rollen
En het leven dat zijn wonden liket

Elk stuk dat me opeet is een stapje minder
Ik wil die kroon over het bord zien rollen
En het leven dat zijn wonden liket

Er is een zwaard geboren gesmeed door elk woord
Voor elk millennium dat je meer was
Je hebt je volk hongerig gemaakt, levend van de grap
We moeten voor altijd kiezen en we bewegen
Een pion zijn kies je niet
We herhalen het al een tijd
Hier kiezen we om op te stijgen

Elk stuk dat me opeet is een stapje minder
Ik wil die kroon over het bord zien rollen
En het leven dat zijn wonden liket (x5)