El Tren Huracán

Ja, na-na-na-na, eh-oh
Ja, na-na-na-na, eh-oh
Hij leefde in een trein en noemde het "De Orkaan"
Kon reizen zonder echt te reizen
En elke dag markeerde hij zijn droomdagboek met hem
Hij leefde in een trein en noemde het "De Orkaan"
Kon reizen zonder echt te reizen
En elke dag markeerde hij zijn droomdagboek met hem
Hij wilde hebben, zonder te hoeven betalen
At en dronk altijd uit een bron
Zo zoet als de kussen die hij droomde
Met honderd zilveren kanonnen leefde hij geweldig
Stierf in de modder van de samenleving
Had in zijn zak een peuk
Dat het leven een sigaret is die je niet moet doven, ja
Er is hier geen plek voor die Hurkaan
Die sporen van asfalt en kroegen achterlaat
En voor strijdmakkers die met hem galoppeerden
Met honderd zilveren kanonnen leefde hij geweldig
Stierf in de modder van de samenleving
Had in zijn zak een peuk
Dat het leven een sigaret is die je niet moet doven
Met honderd zilveren kanonnen leefde hij geweldig
Stierf in de modder van de samenleving
Had in zijn zak een peuk
Dat het leven een sigaret is die je niet moet doven
Hij had zijn koninginnen, zijn nachten, zijn spelletjes van de liefde
En in de reflectie van een auto maakte hij het echt
Dat rookte als de pijn, zeiden de mensen over hem
Als de pijn van de bloemen die slapen met de Orkaan