El Circo De La Pena
La Raíz
Het Circus Van Verdriet
Tussen bergen trekt
De rondreizende kermis die schreeuwt en zingt
Vrolijk de wereld tegemoet
En achter de schermen springen de tranen
Tussen de schaduwen van het publiek, een dode
Die schreeuwt om wat frisse lucht
We hebben een uitvinding meegebracht
We kwamen op een tapijt, dus stap in
Stap in, vanaf hier zie je het bloed
En de ogen van de angst in de bootjes
En de toespraak van de paus tegen de honger
En het Eden dat zijn grenzen versterkt
Stap in, vanaf hier zie je een zwerm
Van ministers, burgemeesters en vlaggen
We hebben een tapijt dat terugkomt
En ons langzaam doodt van verdriet
En de trapezist schreeuwde: Hoe spring ik in de liefde?
En de schilderes schreeuwde: Wie heeft mijn kleur gestolen?
Heel mijn circus huilde, gebeten door de pijn
Achterblijft het script van de man die van geld
Zijn rol, zijn verdoemenis en zijn God maakte
En nu is er geen volle maan meer die deze wolf
Verandert, verloren, die tussen zuchten spreekt
Die zijn vijand uit het oog verloor
Achterblijft
Stap in, vanaf hier zie je het bloed
En de ogen van de angst in de bootjes
En de toespraak van de paus tegen de honger
En het Eden dat zijn grenzen versterkt
Stap in, vanaf hier zie je een zwerm
Van ministers, burgemeesters en vlaggen
We hebben een tapijt dat terugkomt
En ons langzaam doodt van verdriet
En de trapezist schreeuwde: Hoe spring ik in de liefde?
En de schilderes schreeuwde: Wie heeft mijn kleur gestolen?
Heel mijn circus huilde, gebeten door de pijn
In dit circus zijn er sterrenkinderen
Doodgeschoten en verdronken in favelas
