Dientes de León (part. La Pegatina)

Wanneer je geest zwijgt, zwijgen ook je ballen
Nooit heb ik je gezien, schoft, deze strijd delen, trappen tegen de omheining
Zal die muur doen vallen
Ik heb iets van een beest, iets dat brult en ontploft

Ik ben degene die geboren is in een onbekend land
Degene die onderaan leeft, die werk zoekt
Ik ben de bergen van deze verdomde vuilnisbelt
De tweede hand wijst naar de lucht

Misschien is het te laat, misschien is het te vroeg
Laat deze dans van gekken nu maar stoppen
Mijn Savanne bewaart de sporen van een volk dat zingt

Ik ben de tanden van de leeuw, die slaapt met één oog open
Afrikaanse danser, als de wind van de woestijn
Ik ben de huiden van de trommel, die je van die lichamen zuigt
Afrikaanse danser, Afrikaanse gevoelens

Ik herinner me en schilder een jungle, schilder de rivieren
Schilder de droogte van mijn mensen
Schilder onze warmte
Tegen jouw koude wereld
Grote meren, twee oceanen en nieuwe uitdagingen

Ik schilder de Kaap de Goede Hoop
Een menselijke continent, een gestolen diamant
Ik herinner me de hoorn, een eiland en een oase
Het zonlicht en hier deze grijze lucht
Het verleden van de slaaf, de oorsprong van de mens
De koloniale wond zal nooit genezen

Ik schilder kinderen soldaten, een zwarte afgestudeerde
En de stok van die oude man die de vrede nooit kende
En mijn nomaden zijn een ongebreideld orkaan
Die niet, die niet, mijn land rust niet
Mijn Savanne bewaart de sporen van een volk dat zingt

Ik ben de tanden van de leeuw, die slaapt met één oog open
Afrikaanse danser, als de wind van de woestijn
Ik ben de huiden van de trommel, die je van die lichamen zuigt
Afrikaanse danser, Afrikaanse gevoelens