Luna de Miel

Sluit voor altijd de straat van de vergetelheid.
Stop je erin zodat ik je nooit meer zie.
Dat het je niet goed gaat, dat het je fataal wordt.

En dat, eindelijk, de tijd de wonden heelt
En je spoken me nooit meer komen bezoeken.
Verspil je tijd niet aan dit afscheid;
Ik weet dat je genoeg redenen hebt om van mensen te veranderen.
Dat het geluk me toekijkt en dat het je fataal wordt.

Champagne, chalet...
Dat je stikt in je huwelijksreis.
Kaviaar, Chanel...
Bizar. Wie jou ooit heeft gezien en wie je nu bent.

Dat je wensen vergaan.
Dat je dromen niet uitkomen.
Dat je nooit een lente hebt.

Dat je kussen verwelken
En dat het je net zo pijn doet als mij.
Dat de demonen je meenemen
Ver weg uit mijn hoofd.