Vagues

Wanneer de nacht valt
Kijk je in de verte
De zon die ondergaat in de oceaan
In de verte is er Spanje
Je kijkt naar de wolken
Die gaan en glijden naar het Noorden
En daar zijn de golven
Die zich vormen en vervormen

De wind waait in je ogen
De kleuren mengen zich
Je vergeet zelfs waar je bent
Je hebt het warm en je denkt terug
Je denkt aan het leven
Het leven dat verstrijkt
En het leven is gaaf

Gezichten en beelden komen terug in je gedachten
Je kijkt naar de blauwe golven
Die breken aan de horizon
En je denkt aan degenen die komen en gaan
Altijd een gezicht
Altijd een beeld
Alle herinneringen

Komen terug in je gedachten
Je denkt aan degenen van wie je houdt
Aan je vrienden, aan je liefde
Die zijn vertrokken naar een ander leven
Maar ze leven in je hoofd
Als een mirage
Je houdt een beeld van hen over

De nacht valt en de oranje maan verschijnt nu aan de horizon
Aan de rand van de oceaan
En daar, tegen alle verwachtingen in
Kijk je omhoog en zie je voor je
Een ster die valt
Je zegt tegen jezelf dat ook jij je weg gaat

En je zult hier terugkomen
Als je ooit verdwaalt
In de diepten van het leven
Vormt een golf zich opnieuw
En een andere hervormt zich
Zo gaat het leven
En het water blijft stromen
En het leven.