Nunca Nadie Pudo Volar
La Casa Azul
Nooit Kon Iemand Vliegen
Ik ga naar buiten
Hier kan ik niet ademen
Ik heb ramen dichtgemaakt om niet meer te voelen
En nu voel ik alleen nog maar emotionele uitputting
Ik wil decompressie
Weer helder kunnen zien
De vleugels nemen zoals Reichelt in Parijs
En plannen en een noorderlicht zijn
En herreizen
En leviteren
En eindelijk voelen
De antizwaartekracht
Jij, jij, jij, jij, jij, jij
Je moet wachten
Jij, jij, jij, jij, jij
Je moet opgeven
Jij, jij, jij, jij, jij
Je moet vergeten
Niemand kon vliegen
Nooit kon iemand hier ontsnappen
Ik zal in de totale leegte springen
En ik ga overleven
Nooit kon iemand vliegen
Nooit kon iemand hier ontsnappen
Ze klampten zich vast aan deze plek
Trouw tot de dood
Ik wilde vluchten
Ik kon het niet meer verdragen
Die constante schapenhamer
En zoveel gelach en zoveel vonk en zoveel zout
Ik wilde stoppen met horen
Die waanzinnige herrie
Ik ging langzaam weg met een plan en bouwde
Een grote sferische anechoïsche kamer
En herreizen
Ik kon leviteren
En eindelijk voelen
De antizwaartekracht
En iedereen zei
Je moet stoppen, je moet opgeven
Je moet wachten, je moet vergeten
En ik wilde vliegen, ik wilde vliegen
Niemand kon vliegen
Nooit kon iemand hier ontsnappen
Ik zal in de totale leegte springen
En ik ga overleven
Nooit kon iemand vliegen
Nooit kon iemand hier ontsnappen
Ze klampten zich vast aan deze plek
Trouw tot de dood
Icarus springt, opent de vleugels
Voelt de kracht, wil hoger stijgen
Daedalus schreeuwt, wil hem niet verliezen
Smeekt dat hij naar beneden komt, vraagt hem terug te keren
Wil vrij zijn, de melkweg oversteken
En het universum, wil verder kijken
