La Carta

Kom binnen en ga zitten, kalmeer je
Eindelijk ben je hier, hoe geef je daar om?
Stel je voor dat ik niet ik ben
Maar de andere man die je hoopte te zien
Een onbekende die je een vers heeft geschreven
En ik schilderde de maan op een stuk papier
Een improviserende minnaar, een mysterieuze gepassioneerde
Die je een afspraak gaf in dit hotel

Doe je kleren nu uit en doof even het licht
En geef me liefde zoals je doet met die minnaars
Ik zweer dat dit vandaag de laatste keer is
Dat je me uitlacht, dat je me bedriegt

En het waren mijn handen die je de brief schreven
Het waren mijn vingers die je in de val lieten lopen
En het is mijn hart dat van binnen huilt van verdriet
Maar ik laat je gaan en vertrek voor altijd, voor altijd

En het waren mijn handen die je schreven
Die je in de val lieten lopen
En het waren mijn handen die je schreven
Die je de brief gaven

Kom binnen en ga zitten, kalmeer je
Eindelijk ben je hier, hoe geef je daar om?
Stel je voor dat ik niet ik ben
Maar de andere man die je hoopte te zien
Een onbekende die je een vers heeft geschreven
En ik schilderde een maan op een stuk papier
Een improviserende minnaar, een mysterieuze gepassioneerde
Die je een afspraak gaf in dit hotel

Doe je kleren nu uit en doof even het licht
En geef me liefde zoals je doet met die minnaars
Ik zweer dat dit vandaag de laatste keer is
Dat je me uitlacht, dat je me bedriegt

En het waren mijn handen die je de brief schreven
Het waren mijn vingers die je in de val lieten lopen
En het is mijn hart dat van binnen huilt van verdriet
Maar ik laat je gaan en vertrek voor altijd, voor altijd

En het waren mijn handen die je schreven
Die je in de val lieten lopen
En het waren mijn handen die je schreven
Die je in de val lieten lopen
En het waren mijn handen die je schreven
Die je in de val lieten lopen
En het waren mijn handen die je schreven
Die je in de val lieten lopen